Vancouver (British Colombia) en Brandon (Manitoba)
Door: Barbara
Blijf op de hoogte en volg Barbara
25 September 2010 | Nederland, Utrecht
G'day!
Om het netjes af te ronden nog een verslag van mijn verblijf in Canada. Op de 15e dus naar Vancouver gevlogen, door Ryan opgehaald, s nachts door de stad gereden en de volgende dag met Elodie afgesproken. We hebben samen rondgelopen in downtown Vancouver, vooral heel veel koffies gedronken bij Tim Hortons (de Canadese Starbucks maar dan veel lekkerder en goedkoper), bijgekletst en de plannen van Elodie doorgesproken. Ryan had ook vrienden uit Calgary over (waar hij eerder heeft gewoond), hier hebben we de volgende ochtend mee afgesproken voor een dim sum ontbijt (ook met Elodie). Lekker uitgebreid gegeten (Chinees dus). Later met Elodie langs de waterfront gelopen en de omgeving van Richmont verkent. In Richmond staat ook een van de olympische stadions waar Nederland een gouden medaille heeft gewonnen voor het schaatsen. Nu is dit stadion in gebruik voor allerlei andere binnensporten. Vreemd om in te beelden dat in deze enorme hal ooit ijs heeft gelegen! In de middag werd het fantastisch mooi weer en besloten Elodie en ik samen met Ryan de Grouse Mountain te beklimmen. Het hoogste punt van Vancouver. Deze hike betekende traplopen tot je er bij neer viel (2,9 km was de totale hike met een stijging van meer dan 850 meter in de hoogte). Aan de Inca-trail tijdens mijn vorige reis heb ik slechte knieën als souvenier overgehouden. Traplopen is daarom ook niet mijn favoriet en zeker dus niet die ongelijke keien waar je van links naar rechts op springt! Het was een behoorlijke tocht en Ryan was allang vooruit gerend (die doet dit natuurlijk vaker) en Elodie en ik zijn heerlijk op eigen tempo naar boven gelopen. Hebben er 1,5 uur over gedaan, maar we stonden bovenop de berg! Bovenaan werden we ontvangen door duizenden muggen (jeuj), grizzlyberen en herten. Na het genieten van het mooie uitzicht over de stad hebben we de kabelbaan terug naar beneden genomen (jep, er kon 110 man in de lift....) Gelukkig heel eruit gekomen en daarna poutin gegeten. Een gerecht uit Quebec (soortgelijk aan frietje stoof zonder vlees). Wat een honger hadden we na die klim! Na de poutin zijn we nog met Jane, Steve en de baby Sofia (met wie we die ochtend hadden ontbeten) naar de Chinese Nightmarket geweest. Wat een prulletjes kunnen die Chinezen toch verkopen ;-).
Volgende dag lekker rustig aan gedaan en s middags met Elodie door het Stanley Park gewandeld. Enorm park waar het in de zomer vast heel druk is met sportende en picknickende mensen. Nu was het iets rustiger, er werd wel gesport, maar minder dan op een zomerse dag. Nog wat wasbeertjes gezien en genoten van het uitzicht op de haven. 's Avonds gingen we naar een Canadian Footballmatch tussen de BC Lions and the Hamilton Tigercats. Echt fantastisch om zo in het stadion te zitten. Het blijft een moeilijke sport met zoooooooo veel regels, maar wel echt leuk om het eens in het echt mee te maken. De sfeer die in het stadion hangt is leuk om mee te maken en ook die cheerleaders op het veld! Ze bestaan écht ;-).
's Zondags lekker rustig aan gedaan, filmpjes gekeken. Met Ryan naar de Granville Island Market gegaan. Een bijzonders markt met allemaal kleine winkeltjes eromheen. Hier hebben we ook afgesproken met Jane en Steve. Het was hun laatste dag in Vancouver dus hebben we nog even over de markt gelopen en allerlei straatacts gekeken. Daarna nog even met Ryan in de haven genoten van het mooie weer en het uitzicht. 's Avonds met Elodie afgesproken voor een allerlaatste maaltijd. Elodie zou namelijk naar Vancouver Island gaan de volgende dag. Met zijn drie naar een Brazilian BBQ restaurant gegaan en heerlijk veel gegeten! Wat voel je je lullig als je je kaartje op de tafel om moet draaien omdat je niet meer kunt eten (zo toon je aan dat de obers niet meer langs hoeven te komen). Heerlijke maaltijd! 's Avonds naar een pub waar een reggae-band kwam spelen voor een gezellige afsluiting.
Op maandag ben ik in de ochtend naar Winnipeg gevlogen (ergens net voorbij het midden van Canada) waar Krissy me op het vliegveld bij aankomst om de nek vloog! Zo leuk om haar weer te zien. Na een lange rit met de auto van Winnipeg naar Brandon was ik dan eindelijk op mijn eindbestemming van de dag. Ik was de eerste die hoorde dat Krissy zwanger was (toen we in Australië waren), nog voor haar vriend Mark het wist. Nu is Jakob bijna 1 jaar (27-09 wordt hij 1). Echt superleuk om nu de hele familie dus te zien. Jakob is echt een schatje, kan net de eerste stapjes zetten (en naarmate de dagen vorderden werd hij er steeds beter in). Superleuk om ook Mark weer te zien, hij had de afgelopen weken gewacht met bier drinken tot ik er weer was. Daar hebben we dus allebei gebruik van gemaakt. Mark en Krissy hadden een heel programma voor me op touw gezet voor het korte aantal dagen dat ik in Brandon zou zijn. De eerste avond hebben we rustig aan bijgekletst, bier gedronken en met Jakob gespeeld (die best wel aan mij moest wennen natuurlijk). Krissy had vanalles aan eten en snoepjes voor me gekocht wat ik allemaal moest proberen. Mark had allerlei soorten bier gehaald zodat ik die ook kon proberen. De volgende ochtend maakte ik kennis met de vader van Mark. Hij zou deze dagen ook met ons meegaan om ondertussen af en toe ook op Jakob te passen. Als eerste gingen we naar een ranch waar Mark en zijn vader oefenen met schieten alvorens ze gaan jagen. Ik heb hier de meest grote geweren in mijn handen gehad en er behoorlijk op los geschoten! Zeker niet slecht voor een beginner en ik zou zelfs een hert gedood hebben als dat er was geweest in plaats van het vel papier! In de middag zijn we naar het zomerhuisje van de ouders van Mark gereden in een smal plaatsje (Rivers). Geweldig om hier op te groeien zeg! Ze hebben boten, kajakken, quads, vanalles is aanwezig. We begonnen met quad rijden. Het eerste stukje ging ik bij Krissy achterop en reden we een behoorlijk steile route af. Heerlijk gegild hebben we samen. Daarna ben ik zelf gaan rijden met Krissy achterop en dat was nog harder gillen. Mark kwam zelfs kijken of we wel ok waren! 's Middags lekker in het zonnetje biertjes gedronken en na het avondeten (eerder gevangen vis) zijn we gaan vissen (op zoek naar de vis die we voor het avondeten hadden gehad). Het was fris en naarmate de boot harder ging zelfs stervenskoud! Goed ingepakt gingen we het water op en vingen uiteraard geen enkele vis! Toch was het een leuke ervaring. Toen het donker werd een kampvuur gemaakt en lekker met warme chocomel gezeten, kijkend naar een enorm drukke Jakob die niet in slaap te krijgen was!
De volgende ochtend zouden we eigenlijk gaan paardrijden op de prairie, maar het was erg koud en nat waardoor we besloten hadden om niet te gaan. Krissy en ik zijn gaan shoppen in Brandon en Mark paste op Jakob. 's Middags waren de rollen omgedraaid en moest Mark nog een paar uur werken en pasten wij op Jakob. 's Avonds mochten we de kleine weer inleveren bij de ouders van Mark en zijn we nog even helemaal los gegaan met twee vrienden van hun in een van de 3 bars in het dorp ;-). Woensdagavond, niets te doen uiteraard, maar wij vermaakten ons prima!
Helaas was het de volgende dag alweer tijd voor de terugvlucht naar Vancouver. Ik had nog 1 nachtje te gaan bij Ryan. Hij haalde me op van het treinstation en had weer een vriend over uit Calgary. Nog even lekker uit eten en toen na wat biertjes op tijd naar bed. De wekker ging namelijk alweer om 04.00 uur de volgende ochtend! Helaas terug naar huis :-(.
En ja... de terugvlucht... Een superstrenge controle in Vancouver maakte me enorm nerveus, maar ik heb de testen allemaal doorstaan. In Houston bleek er iets mis met het vilegtuig, maar de achterste rijen (waaronder mijn rij) zaten al in het vliegtuig. Ruim een uur hebben we hier zitten wachten. Uiteindelijk dus met vertraging vertrokken, maar alles overleefd. Gelukkig eindelijk eens een leuke buurvrouw (net terug van een reis door Guatamala) en geen dikke Amerikanen waarbij de vetrollen over de armleuningen vallen. Gezellig gekletst dus en vanochtend aangekomen in Amsterdam. Bij aankomst besefte ik pas hoe ik genoten heb van mijn reis. Elke dag met een enorme glimlach 'wow' roepen en van elke minuut genieten! Ik wist bij aankomst in Nederland niet eens meer welke trein ik moest hebben (3x van perron gewisseld en daardoor 2 treinen gemist) en in Utrecht wist ik niet meer welke busstop ik moest hebben... Ik heb genoten en nu nog steeds!
Foto's komen snel online, ik wacht nog op een paar foto's, maar zodra ik alles compleet heb komen de linkjes door!
Bedankt voor het lezen en de reacties! Tot een volgende reis!
Liefs,
Barbara
P.s. Sorry, het lukt me gewoon echt niet om een kort verhaal te schrijven, maar dat hadden jullie vast al door ;-)
Om het netjes af te ronden nog een verslag van mijn verblijf in Canada. Op de 15e dus naar Vancouver gevlogen, door Ryan opgehaald, s nachts door de stad gereden en de volgende dag met Elodie afgesproken. We hebben samen rondgelopen in downtown Vancouver, vooral heel veel koffies gedronken bij Tim Hortons (de Canadese Starbucks maar dan veel lekkerder en goedkoper), bijgekletst en de plannen van Elodie doorgesproken. Ryan had ook vrienden uit Calgary over (waar hij eerder heeft gewoond), hier hebben we de volgende ochtend mee afgesproken voor een dim sum ontbijt (ook met Elodie). Lekker uitgebreid gegeten (Chinees dus). Later met Elodie langs de waterfront gelopen en de omgeving van Richmont verkent. In Richmond staat ook een van de olympische stadions waar Nederland een gouden medaille heeft gewonnen voor het schaatsen. Nu is dit stadion in gebruik voor allerlei andere binnensporten. Vreemd om in te beelden dat in deze enorme hal ooit ijs heeft gelegen! In de middag werd het fantastisch mooi weer en besloten Elodie en ik samen met Ryan de Grouse Mountain te beklimmen. Het hoogste punt van Vancouver. Deze hike betekende traplopen tot je er bij neer viel (2,9 km was de totale hike met een stijging van meer dan 850 meter in de hoogte). Aan de Inca-trail tijdens mijn vorige reis heb ik slechte knieën als souvenier overgehouden. Traplopen is daarom ook niet mijn favoriet en zeker dus niet die ongelijke keien waar je van links naar rechts op springt! Het was een behoorlijke tocht en Ryan was allang vooruit gerend (die doet dit natuurlijk vaker) en Elodie en ik zijn heerlijk op eigen tempo naar boven gelopen. Hebben er 1,5 uur over gedaan, maar we stonden bovenop de berg! Bovenaan werden we ontvangen door duizenden muggen (jeuj), grizzlyberen en herten. Na het genieten van het mooie uitzicht over de stad hebben we de kabelbaan terug naar beneden genomen (jep, er kon 110 man in de lift....) Gelukkig heel eruit gekomen en daarna poutin gegeten. Een gerecht uit Quebec (soortgelijk aan frietje stoof zonder vlees). Wat een honger hadden we na die klim! Na de poutin zijn we nog met Jane, Steve en de baby Sofia (met wie we die ochtend hadden ontbeten) naar de Chinese Nightmarket geweest. Wat een prulletjes kunnen die Chinezen toch verkopen ;-).
Volgende dag lekker rustig aan gedaan en s middags met Elodie door het Stanley Park gewandeld. Enorm park waar het in de zomer vast heel druk is met sportende en picknickende mensen. Nu was het iets rustiger, er werd wel gesport, maar minder dan op een zomerse dag. Nog wat wasbeertjes gezien en genoten van het uitzicht op de haven. 's Avonds gingen we naar een Canadian Footballmatch tussen de BC Lions and the Hamilton Tigercats. Echt fantastisch om zo in het stadion te zitten. Het blijft een moeilijke sport met zoooooooo veel regels, maar wel echt leuk om het eens in het echt mee te maken. De sfeer die in het stadion hangt is leuk om mee te maken en ook die cheerleaders op het veld! Ze bestaan écht ;-).
's Zondags lekker rustig aan gedaan, filmpjes gekeken. Met Ryan naar de Granville Island Market gegaan. Een bijzonders markt met allemaal kleine winkeltjes eromheen. Hier hebben we ook afgesproken met Jane en Steve. Het was hun laatste dag in Vancouver dus hebben we nog even over de markt gelopen en allerlei straatacts gekeken. Daarna nog even met Ryan in de haven genoten van het mooie weer en het uitzicht. 's Avonds met Elodie afgesproken voor een allerlaatste maaltijd. Elodie zou namelijk naar Vancouver Island gaan de volgende dag. Met zijn drie naar een Brazilian BBQ restaurant gegaan en heerlijk veel gegeten! Wat voel je je lullig als je je kaartje op de tafel om moet draaien omdat je niet meer kunt eten (zo toon je aan dat de obers niet meer langs hoeven te komen). Heerlijke maaltijd! 's Avonds naar een pub waar een reggae-band kwam spelen voor een gezellige afsluiting.
Op maandag ben ik in de ochtend naar Winnipeg gevlogen (ergens net voorbij het midden van Canada) waar Krissy me op het vliegveld bij aankomst om de nek vloog! Zo leuk om haar weer te zien. Na een lange rit met de auto van Winnipeg naar Brandon was ik dan eindelijk op mijn eindbestemming van de dag. Ik was de eerste die hoorde dat Krissy zwanger was (toen we in Australië waren), nog voor haar vriend Mark het wist. Nu is Jakob bijna 1 jaar (27-09 wordt hij 1). Echt superleuk om nu de hele familie dus te zien. Jakob is echt een schatje, kan net de eerste stapjes zetten (en naarmate de dagen vorderden werd hij er steeds beter in). Superleuk om ook Mark weer te zien, hij had de afgelopen weken gewacht met bier drinken tot ik er weer was. Daar hebben we dus allebei gebruik van gemaakt. Mark en Krissy hadden een heel programma voor me op touw gezet voor het korte aantal dagen dat ik in Brandon zou zijn. De eerste avond hebben we rustig aan bijgekletst, bier gedronken en met Jakob gespeeld (die best wel aan mij moest wennen natuurlijk). Krissy had vanalles aan eten en snoepjes voor me gekocht wat ik allemaal moest proberen. Mark had allerlei soorten bier gehaald zodat ik die ook kon proberen. De volgende ochtend maakte ik kennis met de vader van Mark. Hij zou deze dagen ook met ons meegaan om ondertussen af en toe ook op Jakob te passen. Als eerste gingen we naar een ranch waar Mark en zijn vader oefenen met schieten alvorens ze gaan jagen. Ik heb hier de meest grote geweren in mijn handen gehad en er behoorlijk op los geschoten! Zeker niet slecht voor een beginner en ik zou zelfs een hert gedood hebben als dat er was geweest in plaats van het vel papier! In de middag zijn we naar het zomerhuisje van de ouders van Mark gereden in een smal plaatsje (Rivers). Geweldig om hier op te groeien zeg! Ze hebben boten, kajakken, quads, vanalles is aanwezig. We begonnen met quad rijden. Het eerste stukje ging ik bij Krissy achterop en reden we een behoorlijk steile route af. Heerlijk gegild hebben we samen. Daarna ben ik zelf gaan rijden met Krissy achterop en dat was nog harder gillen. Mark kwam zelfs kijken of we wel ok waren! 's Middags lekker in het zonnetje biertjes gedronken en na het avondeten (eerder gevangen vis) zijn we gaan vissen (op zoek naar de vis die we voor het avondeten hadden gehad). Het was fris en naarmate de boot harder ging zelfs stervenskoud! Goed ingepakt gingen we het water op en vingen uiteraard geen enkele vis! Toch was het een leuke ervaring. Toen het donker werd een kampvuur gemaakt en lekker met warme chocomel gezeten, kijkend naar een enorm drukke Jakob die niet in slaap te krijgen was!
De volgende ochtend zouden we eigenlijk gaan paardrijden op de prairie, maar het was erg koud en nat waardoor we besloten hadden om niet te gaan. Krissy en ik zijn gaan shoppen in Brandon en Mark paste op Jakob. 's Middags waren de rollen omgedraaid en moest Mark nog een paar uur werken en pasten wij op Jakob. 's Avonds mochten we de kleine weer inleveren bij de ouders van Mark en zijn we nog even helemaal los gegaan met twee vrienden van hun in een van de 3 bars in het dorp ;-). Woensdagavond, niets te doen uiteraard, maar wij vermaakten ons prima!
Helaas was het de volgende dag alweer tijd voor de terugvlucht naar Vancouver. Ik had nog 1 nachtje te gaan bij Ryan. Hij haalde me op van het treinstation en had weer een vriend over uit Calgary. Nog even lekker uit eten en toen na wat biertjes op tijd naar bed. De wekker ging namelijk alweer om 04.00 uur de volgende ochtend! Helaas terug naar huis :-(.
En ja... de terugvlucht... Een superstrenge controle in Vancouver maakte me enorm nerveus, maar ik heb de testen allemaal doorstaan. In Houston bleek er iets mis met het vilegtuig, maar de achterste rijen (waaronder mijn rij) zaten al in het vliegtuig. Ruim een uur hebben we hier zitten wachten. Uiteindelijk dus met vertraging vertrokken, maar alles overleefd. Gelukkig eindelijk eens een leuke buurvrouw (net terug van een reis door Guatamala) en geen dikke Amerikanen waarbij de vetrollen over de armleuningen vallen. Gezellig gekletst dus en vanochtend aangekomen in Amsterdam. Bij aankomst besefte ik pas hoe ik genoten heb van mijn reis. Elke dag met een enorme glimlach 'wow' roepen en van elke minuut genieten! Ik wist bij aankomst in Nederland niet eens meer welke trein ik moest hebben (3x van perron gewisseld en daardoor 2 treinen gemist) en in Utrecht wist ik niet meer welke busstop ik moest hebben... Ik heb genoten en nu nog steeds!
Foto's komen snel online, ik wacht nog op een paar foto's, maar zodra ik alles compleet heb komen de linkjes door!
Bedankt voor het lezen en de reacties! Tot een volgende reis!
Liefs,
Barbara
P.s. Sorry, het lukt me gewoon echt niet om een kort verhaal te schrijven, maar dat hadden jullie vast al door ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
