Back to basic in Cambodia

Hoi allemaal!

Gaat alles nog een beetje goed daar in het verre westen? Is de lente in aantocht? Paaseieren alweer in de winkel? Hier is het nog steeds snik en snik heet! Wassen heeft geen zin meer omdat je toch ontiegelijk blijft zweten en daarnaast is alles overal zo stoffig dat je dus naast het zweet ook nog onder het stof zit! Je hoeft maar 5 minuten te wandelen en ziet vervolgens weer zwart van het stof! Was wel weer een keer als ik thuis kom ;-) Douchen voelt ook al zo zinloos. Vaak is het snachts veel te warm en moet je dus savonds en sochtends. Als je smorgens gaat en de straat oploopt kun je alweer een douche gebruiken. Zijn hier dus heerlijk aan het patjakkeren!

Mijn aankomst in Cambodia vanaf de grens was echt super spectaculair zoals ik al omschreven had. De rest van Cambodia is inmiddels wel iets moderner als waar wij toen in terecht waren gekomen. Op zich wel heel jammer omdat dat het net voor mij deed. Cambodia is een prachtig land maar ik raad niemand aan om te gaan. Het moet blijven zoals het nu is en niet door toeristen die eigenlijk alleen maar in dure resorts willen zitten, voor een spotprijsje, verpest worden. Anders is het binnen een paar jaar net zoiets als Thailand denk ik. Ga er dus echt heen als je geinteresseert bent, gebruik wil maken van het échte leven en je kunt aanpassen aan de levensomstandigheden van de locale bevolking. Naarmate we verder naar het zuiden zijn gereist werd de omgeving groener en kwamen er nog meer houten hutjes. Gelukkig nog niet zo drukbevolkt als andere Aziatische landen.

De mensen zijn vriendelijk en hebben er alles voor over om toeristen een positieve indruk te geven. Ze kunnen prima Engels, wat een verbazing, en zijn goed in het oplichten van toeristen. Zodra je gegiegel hoort na betaling weet je al dat je teveel betaald hebt. Zelfs als je de prijs al naar beneden hebt gehaald! In het begin was het ook nog heel leuk wanneer een paar kindjes 'hello'' riepen of naar je zwaaiden etc. Nu voelt het meer als een attractie omdat iedereen het zo overdreven doet. Alsof het echt gedaan moet worden. De leukste reacties van mensen zijn een stille zwaai of knikje met het gezicht. Deze waardeer ik. Ook van de kinderen die niet schreeuwerig 'hello' roepen maar gewoon heel verlegen een handje opsteken. Dat is mooi! Een toerist blijft je toch wel maar dit kan ook op een rustige manier.

In Siem Reap zijn we dus begonnen. Hier hebben we een boottocht gemaakt naar een 'floating village'. Een echt dorpje dus op het water met hele mooie houten bootjes. We gingen met een boot hierheen (onze eigen priveboot) en keken onze ogen uit. Overal leuke huisjes op het water, zelfs een ziekenhuis, politiebureau, basketbalveld en schooltjes. We bezochten een kinderklasje op het water en hadden vooraf potlootjes gekocht in een winkeltje. Zag er schattig uit en de kinderen zaten helemaal verdiept in een film op tv. Steeds als het eng werd begonnen ze te gillen en ze hadden geen aandacht voor ons. Vraag me wel af of die kinderen ooit echt les krijgen en hoe dat er aan toe gaat. De leraar zag er echt uit alsof hij elke dag een film op zette.

Ook bezochten we een krokodillenboerderij hier en kwam er nog een meisje met een hele grote slang aanzetten. Gooien ze gewoon om je nek en dan moet je er voor betalen! Slim aangepakt!

Vanuit Siem Reap hebben we ook het tempelcomplex van Angkor Wat bezocht. Weet nog niet wat ik hier nu van vond. Alles was zo gerestaureerd, super jammer. Daarnaast verpestten die massatoeristen het ook helemaal, dat had ik al heel lang niet meer gezien. Had me ook voorgesteld dat er in Angkor Wat veel meer was om rond te kijken maar de gangen waar je doorheen liep waren echt donker en alsmaar rechtdoor. Had net zo goed het gesloten doolhof in het wandelbos (Tilburg) kunnen zijn alleen dan iets hoger. Nee ik was er niet van onder de indruk van Angkor Wat. De andere tempels (en minder bekend) kon ik beter waarderen. Ze waren rustiger, geen toeristen want de bussen met toeristen sloegen deze over (wij werden met de tuk-tuk van punt naar punt gebracht) en ze waren nog in originele staat. Snap alleen nog niet waarom het mogelijk is om een entreekaart voor meerdere dagen te kopen. Wij hadden na 8 uur rondkijken toch echt genoeg van de tempels die uiteindelijk bijna allemaal hetzelfde waren! Weet iemand waarom Angkor Wat tot wereldwonder is verkozen?

Verder hebben we in Siem Reap niet in een toeristenbuurt overnacht en wilden we nog wel eens kijken hoe die buurt er dan uit zag. Echt toeristisch dus uiteraard. We wandelden over de markt en iedereen wil je dan vanalles verkopen 'please buy something from me'. Echt vreselijk! Hebben hier gezeten voor een lekkere shake (echt waar, Nederland kan nog wat leren van goedkope, maar lekkere fruit en milkshakes) en zijn toen weer terug naar onze eigen buurt gegaan.

Vanaf Siem Reap zijn we met de bus over Phnom Penh naar Sihanoukville in het zuiden gegaan. Een busrit van ongeveer 550 km die wel ruim 12 uur duurde! De wegen zijn wel geasfalteerd maar daar blijft het ook bij. Er zijn gewoon altijd wel vele scootertjes op de weg die je voor de wielen rijden en ook reden we in een bus zonder remmen dus stonden we op een gegeven moment langs de kant te wachten op de monteur die er vreselijk snel was! Zo snel hadden we voor Cambodia helemaal niet verwacht! Was wel een extra lange busdag omdat we maar op 7 uur hadden gerekend. Ach wat zijn nu die reisuren nog, ze gaan allemaal even snel voorbij!

In Sihanoukville was niet echt veel bijzonders te vinden. De het dorpje stelde echt niets voor en er lag nog een 'Preah Sihanouk Ream National Park'. Hier mocht je helaas niet zonder gids heen dus boekten wij een boottocht waarbij ook een trekking inbegrepen zat. Uiteindelijk was dit een boottocht van 1,5 uur heen en 1,5 uur terug, een trekking van 40 minuten over een berg en verder gingen we het strand bezoeken. Op zich wel mooi maar waarschijnlijk hadden we zelf iets minder boot en strand gedaan als het zonder gids mocht! Er werd wel een superlekkere lunch klaargemaakt met Barracuda vis!

Toen we s avonds voor we naar bed gingen nog een strandwandelingetje wilden maken bleek hier het hele leven te zitten. Overal gezellige barretjes, hangmatten, heerlijke stoelen etc. Omdat we liever dingen zien als strandliggen, waren we hier nog niet geweest. Achteraf had het waarschijnlijk heel mooi geweest! Ach ja, we hebben het nachtleven van de witte stranden bekeken!

Vanuit Sihanoukville gingen we door naar Kampot met de bus. In Kampot was alles nog authentiek en hing er een rustige sfeer. Niemand die je een tuk-tuk aan wilde bieden 'tuk-tuk miss? cheap cheap' Echt vreselijk gek wordt ik er hier van! Ze moeten het nu ook weer niet te goed proberen he! We huurden een fiets voor een dollar en gingen op pad door de omgeving. Uiteindelijk weer net zo verbrand als toen die 2 dagen op Langkawi en we hadden nu het echte plattelandsleven gezien op weg naar de tempels in de grotten. Helaas werden we ook hier zo super achtervolgt door kinderen die voor alles geld wilden hebben dat dit een beetje negatief uitpakte. We hoefden die tempel al niet eens te zien. Wel een rondje door de grot gelopen (stel je een Franse grot voor met wat Buddha beelden erin) en toen weer teruggefiest. Proberend om de kinderen en een enge vent af te kloppen. Uiteindelijk moest net op dat moment Lisa's ketting van haar fiets vallen toen wij in de sprint wilden gaan! Uiteindelijk is alles goedgekomen hoor, we zijn van ze afgekomen, Lisa haar ketting was nu helemaal gebroken en door de locale fietsenmaker binnen 10 minuten voor 1 dollar gemaakt. Waren zo verbrand weer dat we de rest van de middag maar lekker aan de rivier een drankje hebben gedaan en onze dagboeken hebben bijgewerkt!

Via Kampot zijn we naar Phnom Penh gegaan met de bus. Phnom Penh is een stad met vele verhalen. Inderdaad heeft het grote verhaal van de Khmer Rouge hier zichzelf afgespeeld waarbij ik nu ik hier ben zoveel vragen heb verzonnen. Mijn oude geschiedenisleraren (Nuyten en Scholtes) zullen trots op me zijn en verbaasd me aankijken als ik straks in de bibliotheek op zoek ga naar meer informatie over deze Khmer Rouge. Ik en geschiedenis....?! Nee niet echt maar dit is iets wat me echt wel geraakt heeft, heel veel vragen heeft opgeroepen en die ik graag beantwoord zou zien. Waarom hebben wij dit nooit op school gehad? Is zeker niet genoeg geschiedenis (30 jaar geleden...) iets wat erger is geweest als de Tweede Wereldoorlog en wij leren het niet eens?! Heb er hier al heel veel van geleerd maar blijf dus met vraagtekens zitten.

We hebben de 'Security Prison S-21' bezocht. Voormalige middelbare en basisschool waarin ongeveer 20000 mensen gemarteld en vermoord zijn. Vreselijk om hier in de gebouwen rond te lopen, de celblokken te zien, het speelrek waaraan buiten martelingen plaatsvonden, de bedden en strijkijzers waarmee alles gebeurde en de klaslokalen vol met fotos van mensen die in deze tijd zijn vermoord. Ook nog een film gezien waarin 1 van de 7 overlevenden uitleg gaf over hoe alles te werk ging in deze S-21.

Een dag later hebben we een bezoekje gebracht aan 'Choeung EK' ook wel de 'Killing Fields' genoemd. Dit is eigenlijk nog vreselijker om hier rond te lopen. In feite loop je tussen de massagraven waar vreselijke dingen zijn gebeurt. De uitleg over wat er op welke plek gebeurt was, was duidelijk en gruwelijk. Eigenlijk geen woorden of beelden voor over.

Mocht je niet gehoord hebben van deze ellende, dan raad ik je aan om het toch eens op te zoeken op internet. Voor mij is dit iets wat nooit meer vergeten mag worden.

Verder hebben we in Phnom Penh nog de 'Silver Pagoda', het 'Royal Palace' en de Russische markt bezocht. De belangrijkste bezienswaardigheden van de stad dus. Phnom Penh is op zich wel een gezellige stad, niet overdreven druk op straat (alleen dan die honderdduizende scooters..) maar gewoon wel een normale grote stad. Zeker wanneer je het vergelijkt met Bangkok! Maar ja, dan is alles beter nu he!

Na Phnom Penh hebben we de bus (duurde weer 6 uur) gepakt naar Kratie waar we nu zitten. Gisteren zijn we eindelijk met een bootje de Mekong op gegaan! Eindelijk eens de bekende rivier in het echt gezien. In de Mekong zitten de enigste zoetwaterdolfijnen ter wereld en die zijn we natuurlijk gaan spotten met dat bootje. Zo vlak langs de kant en het zouden ook nog witte dolfijnen zijn. Wil niet zeggen dat ze echt wit waren, eerder grijs met een witte gloed erover. Wel mooi om dat toch gezien te hebben.

Vanmiddag pakken we de bus weer verder naar Ban Lung waar ik nog een laatste paar dagen met Lisa zal doorbrengen voordat zij teruggaat naar Phnom Penh voor haar vlucht via Kuala Lumpur in Malaysie naar Perth in Australie terug. Daarna zal ik weer alleen op pad gaan richting Laos voor het vervolg van mijn Azie trip. Visa heb ik binnen dus laat maar komen!

Helaas kunnen jullie ook dit jaar weer niet van je verjaardagscadeautjes af omdat ik er voor de zoveelste keer weer eens niet ben op mijn verjaardag. Maar.. ik heb een ander idee ;-) Jullie mogen uiteraard altijd geld storten aan het goede doel: 4211700 t.n.v. BE van Ham Het goede doel hoef ik denk ik niet meer uit te leggen he ;-) Taartjes komen later wel! Eens kijken wat ik dit jaar van mijn feestje in het buitenland kan brouwen. Denk zelf niet zo heel veel omdat ik waarschijnlijk dan op de grens zit naar Laos. Lekker weer een busdag!

Dit was mijn avontuur weer, zoals je ziet nogal een lap weer. Probeer jullie zo vaak mogelijk te updaten maar heb ook zoveel te vertellen!

Foto's lukt hier niet meer, mag al blij zijn als ik mijn emails geschreven krijg. Toch heb ik nog 1 link om weg te geven, namelijk met de fotos van de trein van Malaysie naar Bangkok en de dagen in Bangkok:

http://www.facebook.com/album.php?aid=84401&id=627585912&l=13b350d9a7

Veel kijk en leesplezier, ja ik weet dat het geen rustige leeszondag is, maar misschien leuk voor tijdens het werk ;-)

Liefs,
Barbara