Van Peru door naar Bolivia!

Hoi allemaal!

Sorry dat het even duurde tot het volgende verhaaltje! Veel gedaan, gezien en meegemaakt natuurlijk. Allereerste bedankt voor jullie mailtjes en reacties! toch leuk om te weten dat het echt helemaal uitgelezen wordt ook al is het een enorme lap tekst!

Ik ben laatst geeindigt in Arequipa met schrijven. Dit was echt een hele mooie stad en hier ben ik dan ook iets langer gebleven als gedacht.

Heb o.a. een bezoekje gebracht aan het museum waar Juanita ligt. Juanita is een 'mummie' die gevonden is in 1995 hoog in de bergen. Ze is ongeveer 500 jaar oud en ziet er momenteel nog uit alsof ze net overleden is. Ze ligt in een vrieskist en heeft echt alles nog. Dat was zo bizar om te zien! Haar huid was nog helemaal in tact, ook haar tanden en haar etc nog. Ze had alleen geen ogen meer. Bij onderzoek nadat ze gevonden was bleek zelfs dat ze nog al haar organen had en dat ze cocablaadjes in haar maag had zitten! Echt zo raar. In dat museum kreeg je een film te zien en alles omtrend Juanita en andere mummies die gevonden zijn uit die tijd. Ik denk zeker dat als jullie even op internet zoeken hier meer informatie over vinden want ze heeft zelfs in de Nederlandse kranten gestaan zag ik hier!

Heb nog een dagje met Erik afgesproken en met zijn groep gegeten in een lekker restaurant. Hier voor het eerste Alpaca en Struisvogel gegeten. Heerlijk! Helaas rood vlees en daar kan ik niet zo goed tegen. Daar kwam ik helaas achter de volgende dag toen ik een tour naar de Colca Canyon had geboekt. Deze canyon is 2x zo diep als de Grand Canyon en echt heel mooi. We hebben hier met ons groepje (1 gids, 1 Amerikaan en 1 Schotse) een wandeling gemaakt. De eerste dag was dit een wandeling van 4 uur naar beneden. Een afdaling van ongeveer 1500 meter. We kwamen zo op de bodem van de canyon aan. Hier hebben we een overnachting gehad bij de plaatselijke bevolking zonder ook maar een douche of electriciteit. Heerlijk was dat. De volgende dag hebben we nog een wandeling gedaan van ongeveer 5 uur, toen moesten we gedeeltelijk omhoog en weer dalen. Opnieuw kwamen we in een soort van oase op de bodem van de canyon uit. Mooie uitzichten naar boven had je hier. In de middag (nadat we gerust hadden) besloten we ook de stijging van 1500 meter nog te gaan maken. Normaal doe je dit de 3e dag alleen vonden we het wel prima en wilden we die middag al. Helaas was mijn maag echt helemaal de weg kwijt en had ik te weinig energie om nog omhoog te lopen op deze hoogte. Ik moest toen op een mule (kruising tussen een paard en een ezel) terug naar boven. Dit was eigenlijik ook behoorlijk eng omdat je normaal zelf de controle hebt over afgronden en nu moest je echt die mule vertrouwen. Wel raar! De 3e dag hebben we nog vele condors gezien op een uitzichtpunt in de canyon. Daarna zijn we teruggegaan naar Arequipa. Gelukkig ging het toen allemaal een stukje beter maar misschien moet ik de tocht toch nog eens ooit afmaken!

Op zaterdag 9-8 moest ik erg vroeg op. Ik had namelijk de bus naar Puno gereserveert (aangezien het hoogseizoen is moet je nu alls reserveren. Echt vreselijk want dan moet je al vooruit plannen. Zal blij zijn als het wat af gaat nemen) Hier kwam ik in de middag aan. Wel echt en heel ander stadje, veel meer armoede lijkt het wel. Puno is de koudste stad van Peru en ligt aan het hoogste meer ter wereld, het Titicaca meer. Hier het stadje verkent en de volgende dag eilanden bezocht in het Titcaca meer, namelijk Islas de Uros en Isla Taquile.De Uros eilanden staan erom bekend dat dit drijvende eilanden zijn en alleen van riet. Alles hier is van riet, de huizen, het eiland en zelfs de boten. Wel heel apart om te zien. Jammer dat het afhankelijk is van toeristen. Op Taquile vond ik niet echt iets bijzonders, hier hebben we dan ook rondgelopen en wat naar de locale bevolking in klederdracht gekeken. Ondertussen had ik op de boot de Nederlander Ronald leren kennen. Laatste tijd weinig Nederlanders echt gesproken maar soms is dat gewoon heel gezellig. Met hem s avonds ook gaan eten en er een leuk dagje van gemaakt dus!

De volgende dag ben ik naar de Boliviaanse grens vertrokken. Omdat er nogal wat spanningen waren omtrendt het populariteitsreferendum voor de verkiezingen in oktober, heb ik maar even naar de reisadviezen gekeken. Dit viel mee, niet positief maar ook niet helemaal negatief. Ik ben het dus gewoon gaan proberen. Mt de bus zou ik van Puno naar Copacabana gaan. Dit ligt op een schiereilandje omgeven door het Titicacameer. Bij de Peruaanse grens moesten natuurlijk alle formaliteiten plaatsvinden zoals een stempel dat je het land uitgaat etc. Daarna wandelden we 500 meter naar de Boliviaanse grens waar we opnieuw een stempel voor in moesten ontvangen. Het paspoort komt nog wel vol! Tijdens het wachten bij de grenzen heb ik Esther en Lieke leren kennen, beide uit Nederland ook. Eenmaal in Copacabana besloten we dan ook om samen een hostel te nemen. Met hen heb ik de dag in Copacabana doorgebracht en momenteel ook nog in La Paz.

In Copacabana leken we wel in een soort bedevaartsoord te zijn beland. Auto's worden hier gezegend door middel van versierspul, bier en een praatje voor een behouden reis. Zo krijgt men minder ongelukken. Dit werd altijd beeindigt met vuurwerk. Toen we besloten om een uitzichtsberg op te lopen werd het helemaal raar. Dit leek wel een pelgrimstocht. Overal kruizen op de route en halverwge werd er zelfs toekomst voorspelt. Eenmaal boven aan de berg stonden er hele rijen voor Maria en kon je bij heel veel stalletjes allemaal rare dingen kopen. Zo kon je er in het klein huizen kopen, auto's, hotels, koffers met geld etc. Dit zijn dingen die de mensen graag zouden willen hebben. Eenmaal bij Maria zullen ze hierom vragen en hierna wordt gezegend wat men gkocht heeft. Dit gebeurt op dezelfde manier als bij de echte auto's. Het was heel bijzar om hier rond te lopen.

De volgende dag ben ik nog naar Isla del Sol geweest, ook een eiland in het Titcacameer. Hier werden we een beetje aan ons lot overgelaten omdat er geen gids was. Ik heb hier de inca-trappen beklommen en iets verderop zagen we de tempel van de zon. Wel heel apart, maar zonder gids weet je eigenlijk niet waar je bent.

In de middag heb ik de bus gepakt naar La Paz, hier kwam ik in de avond aan en ontmoette Lieke en Esther weer die al eerder naar La Paz vertrokken waren deze dag. We hebben we samen een kamer en La Paz bekeken. Gisteren cocktails gaan drinken en kennis gemaakt met nog een Nederlander, Belg en Franse. Zo kom je nog eens ergens! La Paz is echt een mooie stad op ongeveer 3800 meter hoogte. De buitenrand van de stad ligt op 4000 meter hoogte en is hiermee de hoogste hoofdstad ter wereld. We hebben gisteren en vandaag de straatjes om ons hostel heen wat verkend, alle toeristische winkeltjes gezien en gwoon lekker rondgelopen. Ook zijn we vandaag naar de Maanvallei geweest waarbij ik me nog steeds afvraag waarom deze zo heet.

Vandaag hebben we het Coca museum bezocht. Helaas was het weinig bezoeken en veel lezen. We kregen namelijk een compleet boekwerk (gelukkig wel in het Nederlands) met alle historie van de cocabladeren en de cocaine. Op zich wel interessant maar omdat het zoveel was, was het ook niet gemakkelijk om alles te onthouden. We moeten dus gewoon elke dag cocabladeren kauwen en dan zal alles vanzelf gaan. Nu drink ik hooguit wat kopje cocathee. Het is helaas ook verboden om mee naar Nederland te nemen (daar maakt men er namelijk gewoon cocaine van!), wel mag ik cocasnoepjes en koekjes vervoeren. Dus die heb ik nu maar gekocht voor onderweg.

Verder alle toeristenkraampjes weer eens bekeken en helaas mijn eerste onverwachte grote uitgave gedaan. Ik moest nieuwe bergschoenen hebben. Mijn voeten zetten op hoogte en met de warmte veel te veel uit waardoor ik nu nog steeds kapotte voeten heb van de Colca Canyon. Heb me in een mooie winkel prima laten informeren door een Belg dus nu moet ik 3 dagen mijn schoenen inlopen. Ben benieuwd en hoop dat het goed gaat. Als het goed is kan ik zaterdag mijn oude bergschoenen in een winkeltje voor een paar knikkers verkopen.

Peru was echt supermooi en ik ben blij dat ik eind deze maand terug moet voor de Inca Trail. Je hebt hele mooie landschappen en er is overal wel wat te doen. Aan de mensen moest ik even wennen, die zijn toch iets onvriendelijker als in Ecuador. Toch heeft Peru wel een mooi plekje gekregen in mijn reizen. Het is gewoon heel bijzonder en moet dus echt nog eens terug.

Tot nu toe is Bolivia ook heel mooi. La Paz is echt een super stad. We hadden ons tevoren goed ingelezen en dan word je eigenlijk al te bang om te stad te bezoeken. Zo schijnen er nogal veel nep agenten te zijn en moet je oppassen met in welke taxi of bus je stapt om niet ontvoert te worden. Je merkt er tot nu toe niets van, moet natuurlijk altijd op je hoede zijn. Ik vind La Paz echt heel mooi, leuke straatjes en je moet zeker veel naar boven en beneden lopen. Het is tevens de eerste stad waar ik zoveel Nederlanders zie die hun eigen bedrijf zijn begonnen. Toch ook wel heel apart.

Het weer is sinds het begin van Peru echt super mooi. Heel warm overdag en 's nachts wat kouder. Droog is het sowieso alleen hadden we in de Colca Canyon zelfs sneeuw s nachts! De bergen zagen er daardoor de volgende dag echt super mooi uit!

Momenteel heb ik een opdracht lopen voor een andere reiziger die ik heb leren kennen in La Paz. Hij heeft namelijk veel gereisd en heeft ook iemand leren kennen in Hong Kong. Nu wil hij haar nog iets geven maar komt daar niet meer. Ik neem nu het cadeautje voor haar mee en hij regelt dat ik daar mag blijven overnachten. Wees maar niet ongerust! Ik heb gekekeken wat er in de envelop zit en het komt helemaal goed! Toch wel een hele leuke opdracht om mee over de wereld te gaan.

Inmiddels heb ik ook afscheid genomen van Lieke en Ester (bedankt voor de gezellige dagen!!). Zij gaan weer verder met reizen op een ander tempo omdat ze thuis moeten zijn binnenkort. Ik heb mijn plannen voor Bolivia nog een beetje opliggen. Morgen ga ik in ieder geval mountainbiken op de Dead Road. Daarbij ga je eerst met de auto naar 4700 meter hoogte en vanuit daar ga je met de fiets een afdaling maken tot 1100 meter hoogte. Je ziet hierbij het landschap schijnbaar heel erg veranderen. Het is ook een supergevaarlijke route zegt men, we zullen dus zien! Overmorgen ga ik nog naar ruines en daarna heb ik echt geen idee. Of ik blijf langer in La Paz of ik ga door en blijf op de terugweg richting Cusco (Peru) wat langer hier.

Ach we zullen zien en jullie horen het weer! Binnenkort komt er vast weer een verhaaltje vanuit hier. Foto's wil niet lukken, kom er nu pas achter dat je maar 10 fotos kan plaatsen op deze site. Moet dus even kijken of ik het de moeite vind om fotos bij te kopen of dat ik ze op hyves ga zetten.

Succes weer daar allemaal!

Chau!