'Waar zijn we aan begonnen?!' ;-)

Hey allemaal!

En weer is er een week om! Het gaat ook zo vliegensvlug voorbij allemaal! Zit dus ook alweer meer als een week in Malaysie! En tot nu toe bevalt het me prima! Voel me al weer stukken beter in deze omgevingen en ben ook niet meer ziek of zo (zal wel even afkloppen) Dit wordt overigens (sorry!!) weer een lang verhaal! Veel gedaan, veel ervaringen en ik probeer ook omschrijvingen te geven.

Malaysie is mooi en stukken meer ontwikkeld als dat ik ooit gedacht zou hebben. Alles ziet er netjes en groot uit. Mensen hebben over het algemeen mooie huizen en een auto. In de kleinere dorpjes hebben de mensen iets minder goed uitziende huizen maar is het niet dramatisch slecht. Ook rijdt men dan rond op scootertjes. Al bij al maakt het een gezellige en vriendelijke indruk op me.

De omgevingen zijn zo vreselijk groen! Het zou hier eigenlijk dagenlang moeten regenen om zo groen te krijgen. Gelukkig zien we die regen af en toe ook vreselijk veel en lopen de straten dan ook echt onder. Soort snelstromende riviertjes worden het dan! Op blote voeten, slippers in de hand, en enkelhoog loop je hier dan doorheen!

Ik heb van woensdag tot en met maandagochtend in Kuala Lumpur gezeten. Mooie stad toch wel, heel indrukwekkend al die grote gebouwen, shopping malls, het vele verkeer en de manieren van transport. Zo kun je reizen bij scooter, auto, taxi, monorail, trein, bus en ga zo maar door! Wat mooi, en alles sluit op elkaar aan! Vanuit Kuala Lumpur heb ik een halve dagtrip gemaakt naar de Batu Caves. Dit zijn grotten waar de Hindu-pelgrimstochten heen gaan. Hele mooie grotten, ongeveer 272 traptreden die je erheen moest beklimmen en weer van die brutale apen overal op de trap! Net zo bang voor apen ben ik nu als voor kangoeroe's. Helemaal geen leuke beesten dus!

Ook nog een dagtrip heb ik gemaakt met de bus naar Melaka. Een dorpje wat echt gevormd is door de Portugezen, Engelsen en (jawel hoor... alweer) de Nederlanders! Er staat een echt 'Stadthuys', een 'Dutch Square' en een kerk met allemaal Nederlandse grafstenen met van die vreselijk oud-Hollandsche teksten! Wel mooi maar het dorp was echt niets. Wist niet helemaal wat ik ervan moet denken en het staat ook op de UNESCO wereldlijst. Tot zover heb ik al die dorpen niets aan gevonden. Is dit een lijst met de meest vreselijke steden? Zo staat ook (lees later) Georgetown op deze lijst... Zelfde conclusie.

Op zondagavond 1 maart is Lisa aangekomen. Nederlands meisje dat ik in Australie heb leren kennen. Ze vloog vanaf Perth naar Kuala Lumpur, reist een tijdje mee en gaat eind maart weer terug naar Perth om haar reis verder te vervolgen. Nu al meer als een week met elkaar opgescheept en het gaat stukken beter als toenertijd met Susan (voor de mensen die mijn start in Ecuador nog herinneren) Gezellig ook en altijd aanspraak, ook iemand met een mening wat echt wel belangrijk is! En ja Moniek, eindelijk weer iemand om discussies mee te maken ;-)

Vanuit Kuala Lumpur hebben we de bus gepakt naar het noord-oosten van Malaysie. We gingen namelijk naar het National Park Taman Negara. Echt heel mooi regenwoud. Hier hebben we een overnachting zowaar in het National Park gedaan. Met een bootje moesten we de echte bruine (Aziatische) rivier over om in het National Park te komen. Hier betaalden we 1 ringit (1 euro = 5 ringit) entree en 5 ringit camera-toestemming. Echt geen geld dus! In het park hebben we een aantal wandeltochten gedaan en een canopy-walk waarbij je op bruggen (10 verschillende, met 9 platformen in het midden) een route volgt hoog in de bomen. Mooi maar superzweten! De luchtvochtigheid is zo vreselijk hoog dat we ons echt de hele dag vies voelden. Mooi park en zeker wel een aanrader als je van zware tochten houdt!

Vanuit Taman Negara hebben we de bus over Kuala Lumpur gepakt naar de Cameron Highlands. Dit zijn echte hooglanden bekend om de theeplantages, aardbeiden, rozen en heel veel regen! Ook zou het hier koud zijn (ik balen want heb net mijn jas... ja toch mijn jas ja... terug naar huis gestuurd! Sorry jongens hij komt weer terug, kan geen afscheid nemen!) In Cameron Highlands hebben we ook weer verschillende wandeltochten gedaan, echt weer zware vanwege het weer hoor. Onze slagzin deze week die we elke dag al hebben gebruikt is ' waar zijn we aan begonnen ' ! Lopen we een heel eind tegen de berg omhoog en dan valt het uitzicht tegen bijvoorbeeld! Echt afzien soms met al dat zweten. Onze dagrugzakken hebben we ook gebombardeerd tot 'zweetzakken'. Dan gaat het van 'Lisa wil je even mijn zweetzak aangeven?!' Echt grappig, we kunnen er wel om lachen maar er zitten vrij zware stukken tussen. Gelukkig hebben we echt veel lol en zien we vreselijk veel. Vermoeid van alle indrukken liggen we s avonds tegen 21.00 of 22.00 uur al in bed!

In Cameron Highlands hebben we ook nog een bezoekje gebracht met een soort van tour, aan de aardbeien-plantage waar ik heerlijk aardbeienijs op heb, de honing-kwekerij waar we alle bijen heen en weer zagen vliegen in kastjes, een theeplantage waarbij je prachtige uitzichten had over de theevelden en een Buddhistische tempel (prachtig om dit voor de eerste keer gezien te hebben, hoop dat er nog vele volgen!) Zo hebben we de hele omgeving gezien. We hebben in die 2 dagen alleen savonds regen gehad. Heerlijk, zo bij uitzondering voor de plaats gewoon eens droog.

Vanuit Cameron Highlands hebben we de bus verder gepakt naar Georgetown, een rit van ongeveer 5,5 uur. Georgetown ligt op een 'eiland' (verbonden met een brug naar het vaste land) Penang. Over Georgetown had ik al verschillende dingen gehoord, meer negatief als positief en ook ik ga met het negatieve mee. Het is een veel te chaotische stad. Alles door elkaar, rijk en arm zoveel door elkaar maar ook zoveel dat het niet meer echt mooi is. Wel leuk zijn de karretjes langs de weg met het eten en drinken. Dat maakt het weer een beetje gezellig. Verder is het gewoon een grotere stad en dat had ik niet verwacht!

Gisteren hebben we fietsen willen huren om het eiland rond te fietsen, of nou ja een gedeelte in ieder geval. Dit bleek uiteraard niet echt mogelijk te zijn en moesten we op zoek naar een andere oplossing. Uiteindelijk met de locale bus gegaan naar Penang Hill. Vanuit hier zou je op 850 meter hoogte een mooi uitzicht hebben over Penang. Helaas was dit vreselijk toeristisch en moest je met een stampvolle trein de berg omhoog. Eenmaal boven regende het (uiteraard want we hadden weer een uitkijkiets) en liepen we dus door de wolken. We bezochten een Moskee (buitenkant want je mag er nooit in) en een Hindoeistische tempel (prachtig!) Daarna gingen we weer aan iets beginnen waarvan we zeiden 'waar zijn we aan begonnen'. Op slippers, natte voeten dus, gingen we 8 km steil maar dan ook echt steil naar beneden wandelen. Allemaal slingerachtige bergweggetjes maar dan met asfalt en steil naar beneden!

Na de eerste 3 bochten wisten we eigenlijk al dat dit onbegonnen werk was maar terug naar boven zou nog veel zwaarder zijn. Resultaat was dat we dus compleet bezweet na 1,5 uur wandelen eindelijk beneden aankwamen en nu vreselijke spierpijn hebben! Wat hebben we gelachen! Onderweg nog braintraining gedaan (tafels opzeggen en dat soort spelletjes) want we merken dat reizen wel je hersenen laat slapen. Ook zagen we nog apen, dit stukje hebben we gerend omdat we er bang van waren! We kwamen uiteindelijk aan in de Botanische Tuinen, die van Melbourne zijn nog steeds mijn favoriet. En vervolgens bus terug gepakt naar Georgetown. Weer een hoop km gelopen dus!

Vandaag gaan we met de ferry, bus, taxi, ferry, minibus (in die volgorde) naar het eiland Langkawi. Zou heel mooi moeten zijn en hier gaan we een paar dagen rustig aan doen. Hebben we echt nodig! Reizen is supervermoeiend en elke dag zijn we voor 8 uur allang ons bed uit!

Het eten in Malaysie is prima. De keus is enorm en het is altijd maar weer nadenken wat we nu willen eten. Je kunt rijst met alles eten, noodles met alles eten en nu komt er ook tandoori, een soort pannetjes met eten en eten op bananenbladen. Allemaal prima en alles gecombineerd met kip. In de ochtend eet ik vaak nog boterhammen in de hostels of soms rijst in de locale tentjes. In de middag en avond vaak al rijst of noodles dus. Verder drinken we de hele dag water en hebben ze hier ook mooie bijvulautomaten voor. Je stopt hier 0,10 ringit in (iets met heel veel nullen achter de komma in euro's...) en krijgt dan een liter water uit de automaat gespoten. Makkelijk hoor, kun je de fles prima mee hervullen!

Het weer in Malaysie is over het algemeen vrij warm en vochtig, bijna benauwd zelfs. Het voelt echt te warm om iets te gaan doen, maar we moeten wel! Vrijwel elke avond vallen er flinke regenbuien en soms beginnen ze iets eerder als anders. Overdag dus gelukkig tot nu toe droog al zou er vreselijk veel water moeten vallen deze tijd van het jaar. Geen idee over de werkelijke temperatuur, kan 30 graden zijn, kan ook 40 graden zijn. Durf niet meer te gokken! Wel was het in Cameron Highlands veel kouder en heb ik zelfs met een korte broek en een trui gelopen ;-)

We hebben ook 1 avond in Jerantut, vlakbij Taman Negara gezeten en hebben ongelofelijk veel regen gehad. Klaar met eten, nog even naar het internet en toen terug naar het hostel. Dit liep helaas niet helemaal zoals gepland. Ruim een uur hebben we zitten wachten tot het minder ging regenen, onweren en bliksemen maar het werd niet minder. Uiteindelijk alle spullen in Lisa's rugzak gedaan, regenhoes eroverheen en met slippers in de hand op pad gerend! Het water stond hoger dan onze enkels en stroomde vreselijk hard. Wat een regen! Zeik en zeiknat kwamen we 10 minuten later aan in het hostel waar natuurlijk ook het raam nog open stond... Wat een regenavontuur!

Helaas vandaag geen fotos maar hoop dat dit weer even voldoende leesvoer is! Op naar de volgende week met nieuwe avontuurtjes van Barbara en Lisa in Azie! Zo snel mogelijk een goeie pc met enorm veel nieuwe fotos!

Succes weer thuis en hou me op de hoogte!

Kuz,
Barbara